De indianenmarkt van Otavalo
is op zaterdag een verplicht toeristisch nummer volgens alle reisgidsen over Ecuador.
Het stadje ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van Quito, over goede wegen. Wij
stonden vroeg op om de markt te bezoeken. Het eerste dat ons opviel, was de betrekkelijke
rust qua buitenlandse bezoekers dus het werd een ontspannen wandeling. Het
centrum van het stadje is ingericht met stalletjes maar mensen zitten ook met hun
handel op het trottoir.
Het was leuk om te zien hoeveel Ecuadorianen naar de
markt kwamen om zelf te shoppen. Vooral juwelen annex bling-bling kregen de
aandacht. De inheemse bevolking in deze streek staat vooral bekend om textiel-
en houtbewerking. Alhoewel ik op de lagere school nooit uitblonk in borduren
kan ik knap borduurwerk wel waarderen. (Figuurzagen kon ik overigens heel goed.)
We liepen enkele uren op ons gemak over de kleurrijke markt. Het tweede dat
mij opviel, is dat de inheemse bevolking klein is. De gemiddelde Ecuadoriaan op
de markt was volgens mijn inschatting ongeveer 1.50 meter hoog. Ettelijke
personen waren aanzienlijk kleiner. Mijn liefje en ik, niet bepaald de
langsten, torenden continu boven de lokalo´s uit. Wat ze in lengte missen,
compenseren ze echter ruim in uiterlijk. Wat zag ik veel aantrekkelijke mensen!
Baby’s die doorgaans op de rug worden gedragen, zijn helemaal op om te vreten. Lokale mensen staan niet open voor fotografen omdat men, naar verluidt, gelooft
dat de ziel wordt gestolen als een foto wordt genomen. Als ik mijn camera
tevoorschijn haalde wendde menige vrouw haar hoofd af. Mannen waren doorgaans
relaxter. We schaften enkele souvenirs aan, voor het thuisfront.
Zaterdagmiddag keerden we voldaan naar het gezellige hotel terug waar ik
nog een uurtje in de weelderige tuin doorbracht met mijn camera. Daar zijn
namelijk kolibries te vinden. In het Engels worden deze fragiele vogeltjes 'hummingbirds' genoemd, naar het geluid dat hun vleugeltjes maakt. Een kolibrie beweegt die vleugels 200 keer per seconde dus je kunt je voorstellen hoe lastig
het is om uit de hand een goede foto te maken van zo’n gevederd vriendje in
vlucht. Op een bepaald moment gaf ik het op en guess what?! Een van de diertjes
vloog recht op mijn hoofd af en bleef in de lucht voor mij hangen. Dat gebeurde
nog een keer of vier. Hij of zij liet zich -zonder camera- van alle kanten
bewonderen. Het zijn heuse wondertjes van de natuur.
Vanmorgen, zondagochtend, maakten we wederom een wandeling naar het
centrum. De kerken en kerkpleinen bleken vol mensen te zijn. Ze aten,
keuvelden, verkochten en bedelden. Onze voorraad dollarmunten is schoon op. In
de eerste kerk die we betraden, kregen we een papier in de hand gedrukt met een
boodschap van paus Fransisco. Alle zitplaatsen waren ingenomen, zelfs in de
ingang van de kerk stond een grote groep gelovigen. In de tweede kerk, die
eveneens afgeladen was, was een mis aan de gang en werd een stel in de echt
verbonden.
We wandelden naar koffietentje 'Daily
Grind' waar heerlijke Ecuadoriaanse koffie wordt geschonken. Toen wij op de
Galapagoseilanden waren, vertelde gids James ons dat het Amerikaanse bedrijf
Starbucks alle in het wild groeiende koffiebonen van de eilandengroep opkoopt.
Het is organische koffie op zijn best, dat zal waarschijnlijk ook voor de prijs
gelden. Bovengenoemde koffiebar had ook een zak gemalen Galapagoskoffie in de
vitrine staan.
Na de lunch stappen we in een taxi die ons naar de luchthaven van Quito zal
brengen. Vanavond vliegen we met de Colombiaanse maatschappij Avianca naar Madrid,
met een korte tussenstop in Bogotá. De maatschappij bestaat sinds 1919 en is
qua grootte de zesde maatschappij van Zuid-Amerika. Zij brachten ons van Quito
naar de Galapagoseilanden. In Argentinië
ontmoetten we tweemaal iemand uit Colombia: Jorge in een tapasbar in San Telmo
en Angela in hotel-restaurant Azur Real in Mendoza. Een mens is nooit te oud om
vooroordelen achter zich te laten. Toch denk ik dat we onze koffers voor
het aanstaande traject laten dichtsealen…
De volgende blog komt dus weer uit de Costa Blanca, Leo Dovente. Ter info: ik heb de webalbums bijgewerkt, ook die van Galapagos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten