Vamos a la playa ♫

We fietsen regelmatig voor onze dagelijkse beweging. Dan rijden we naar de provinciegrens met Murcia om daar in alle stilte over de zee uit te kijken. Gisteren was het een extreem rustige zeetje, met lichte zeemist. Desondanks zagen we aardig wat kleine vissersboten op het water en een grote die de opbrengst van de verderop gelegen viskwekerijen ging ophalen. Afstand houden van elkaar zal niet meevallen op een boot, afgezien van de deining die het lastig maakt, zelfs voor iemand op zeebenen. Dat wijde water en alles wat zich daarop en daaronder afspeelt, fascineert mij al mijn hele leven.

Onze autonome regio Valencia zou volgende week naar fase 2 kunnen overgaan maar besloot het niet te doen, uit voorzichtigheid. De burgemeester van Torrevieja, een nabijgelegen buurgemeente, is boos. De jonge Eduardo Dolón (Partido Popular) staat te popelen om met opgestroopte mouwen aan het nieuwe normaal te beginnen. De reden voor dit regiobesluit ligt in het feit dat R, de maat voor de voortplantingssnelheid van het virus, weer steeg in de afgelopen twee weken: van 0.66 naar 0.85. Dat ligt weliswaar onder 1, het punt waarop de epidemie afzwakt, maar deze stijging was reden tot terughoudendheid. Ik ben het met het regiobestuur eens, voor wat dat waard is. Als we te snel ontsluiten, is het huisarrest van acht lange weken voor niets geweest en dreigt een nieuwe ophokplicht die mij, braverika, dan harder op het dak zal vallen. Overigens breidde men hier het voorschrift van anderhalve meter afstand houden uit naar twee meter.

Begin deze week gingen de lokale stranden open voor wandelaars en individuele sporters op en rond het water. Op de eerste dag liepen mijn liefje en ik blij langs de vloedlijn. Het was extreem laag water, er borrelde iets mysterieus in de branding. Is het geen virus dan zijn het wel aliens! Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, zwemmen mag nog niet. Je mag wel surfen, standup- peddelen,  kayakken, vissen en duiken maar dobberen is niet toegestaan. Ik denk dat men bang is voor mensen die op het strand blijven liggen. Leden van de Koninklijke Spaanse Zwemfederatie (RFEN) mogen wel te water gaan, eenvoudige drenkelingen zoals ik niet. Dat is jammer, al zal de temperatuur van het zeewater thans nog niet helemaal op het gewenste niveau liggen. Iedere zwemmer moet wel zijn of haar officiële licentie meedragen wanneer wordt gesport. Nu ben ik een meestervervalser maar deze klus durf ik niet aan… Geduld is een schone zaak.

Dat gezegd hebbende, de meeste van onze vrienden in Nederland met een vakantiehuis of -appartement aan de Costa Blanca kunnen niet wachten tot ze weer deze kant op kunnen reizen. Enkele van hen plannen hun vervoer over de weg om vergroot besmettingsgevaar te vermijden, de meesten wachten totdat de vliegmaatschappijen weer gaan pendelen. Wij ontvingen mails van Iberia en dochtermaatschappijen waarin ze meldden dat ze er alles aan doen om vliegen gezonder en gemakkelijker te maken voor hun klanten. Personeel is volledig opgeleid om naar de laatste standaarden op te treden. De toestellen worden vaker en intensiever schoongemaakt. Er zullen voorlopig geen tijdschriften, catalogi, in-flight verkopen en maaltijden aan boord zijn. De luchtcirculatie werd verbeterd. Elke twee tot drie minuten worden de filters verschoond zodat 99.99% van mogelijke virussen en bacteriën worden verwijderd. Dat systeem wordt pas afgeschakeld als alle passagiers zijn uitgestapt. Aldus het bericht.

Spanje is een van de weinige landen van Europa die nog geen formele mededelingen deed over het openen van de landsgrenzen voor buitenlanders. Dat zal zeker niet gebeuren voor eind juni, het einde van de geplande deescalatie (fase 4); vooropgesteld dat de coronastatistieken gunstig blijven uitpakken. Het kan zijn dat die openstelling hier asymetrisch verloopt, dat wil zeggen dat eilandengroepen als de Balearen en de Canarische eilanden eerder toeristen toelaten dan het Spaanse vasteland. Hoe het ook zij, de zomer van 2020 wordt atypisch.

In fase 2 mogen openbare zwembaden eveneens weer opengaan. In het Spaanse Staatsblad werd onlangs gepubliceerd (hoofdstuk 10, artikels 44-46) waaraan men zicht dient te houden. Een zwembad mag vanwege corona slechts op 30% van de capaciteit opereren. Het mag alleen open als men de regels van twee meter afstand onder die nieuwe voorwaarden kan garanderen en bewaren. Er mag alleen worden gezwommen op afspraak en het gebruik van douches is overal verboden. (Niet hygiënisch!) Desalniettemin worden andere, strenge eisen gesteld aan de schoonmaak en desinfectie van het zwembadgedeelte. Een eventueel aanwezig liggedeelte rondom het zwembad moet worden afgebakend met inachtneming van de tweemeterregel. In een park in New York zag ik dat men krijtcirkel had gemaakt op het gras; bezoekers moesten daarin zitten blijven. Ieders zwemtas, handdoek, kleding en dergelijke moet binnen de cirkel blijven. Een aantal van onze vrienden woont in urbanisaties met een gemeenschappelijke zwembad. Hoe verenigingen van huiseigenaren daarmee moeten omgaan, is thans niet helemaal duidelijk. Dat wordt een boel gepieker en gepuzzel voor bestuursleden. En wie gaat op naleving toezien?

Spanjaarden zullen dit jaar naar verwachting op nóg grotere schaal de zomer in eigen land doorbrengen; dat vanwege de economische malaise die voor velen aan de orde is. In het hoogseizoen is het hier al druk en vol en dat zal verder toenemen. Wij nemen ons voor vroeg in de ochtend te gaan zwemmen, even op te drogen en weer op de fiets te springen. Wij zijn geen strandliggers of zonnebaders dus voor ons verandert er weinig.

Illustratie Shutterstock

Er wordt volop gespeculeerd over het tweemeterstrandleven. De illustratie van beachlife 2.0 AC (After Corona) die ik enkele weken geleden als eerste zag, bevatte plexiglazen hokjes van 2 meter hoogte en 16m2 oppervlakte, met daarin  ligstoelen en een parasol. Dat idee zal op de meeste stranden van Spanje geen vlucht nemen, vermoed ik. Dat lijkt mij meer iets voor St. Tropez. Wel verwacht ik hier een run op windschermen. Als je twee grote in een vierkant op het strand plaatst, bouw je een muurtje om je heen. Wie zong dat nog maar eens?!

In artikel 46 van bovengenoemde verordening las ik dat badgasten “uso responsable” (verantwoord gebruik) van het strand moeten maken. Dat vind ik nogal vaag. Wel is men duidelijk over groepsactiviteiten en douches op het strand: niet toegestaan. Provincie Murcia werd als kleine autonome regio niet hard geraakt door corona. Daar werkt het bestuur thans een plan uit voor het openen van alle publieke stranden (rondom Mar Menor). Onze regio/provincie zal niet voor fase 3 met iets dergelijks komen.

Er wordt verwacht dat men de tijdsloten per leeftijdscategorie zal handhaven zoals we die hier nu al kennen. Voor hele families moet dan vanzelfsprekend iets aanvullends worden gevonden. Een gemiddelde Spaanse familie op het strand bestaat namelijk uit drie generaties: grootouder(s)-ouders-kinderen. Daarbij komt dat Spaanse strandgangers hier vaak een dag met buren, vrienden en andere familieleden aan zee doorbrengen.

Maar hoe controleer je wie bij wie hoort? (Dat zij bij mij hoort, zie je direct.) En hoe wordt erop toegezien dat men vertrekt wanneer iemands tijdslot erop zit? En wie gaat alle die handhavingstaken uitvoeren, op het zand èn in het water? Lokale politie? Guardia Civil?  Strandwachten? Strandtenteigenaren? Een combi? Ik zie nog niet hoe dat goed gaat verlopen.  Op de warmste dagen in augustus staat de hele strandpopulatie in het water te praten omdat het op zo’n moment de beste plek is om te zijn. Hoe doen ze dat dan? En moeten we hoogzomers een mondkapje dragen op land en in zee? Vragen, veel vragen maar nog weinig duidelijke antwoorden. Overduidelijk is dat beachlife 2020 in meer dan één opzicht memorabel zal worden.

Si, vamos a la playa ♫ Dat eenvoudig klinkende lied was een grote hit in 1983. Heb je de tekst weleens bestudeerd? Zo oppervlakkig als de deun is, het bezingt de gevaren van een kernbom en strandvervuiling. Over radioactieve wind, straling en rottende vis in de branding. Een soort corona-avant-la lettre!