Reisburo Barefoot & Co

Je zou ons moeten zien, quatre mains spelend. Nu we ieder onze eigen notebook hebben, is dat reuzehandig. Daaraan ging het een en ander vooraf. Tijdens de recente reis naar Sulawesi (en Bali) begon de oude notebook kuren te vertonen: soms startte de computer niet goed op, kwamen er foutmeldingen op het scherm, standaardhandelingen duurden langer-dan-lang. Op de Londense luchthaven besloot ik daarom een nieuw digitaal reismaatje aan te schaffen. Het werd wederom een lichtgewicht, dunne, snelle notebook van hetzelfde merk, mèt aanraakscherm. Het apparaat is uitgerust met Windows 8. Ik was er erg content mee totdat zich een Windows update van het besturingssysteem aanmeldde, naar versie 8.1.

De installatie werd uitgevoerd, het systeem werd bijgewerkt en vervolgens las ik op mijn scherm dat het serieus fout was... Toen de computer op mijn instigatie probeerde de update terug te draaien, bleef die hangen. Het duurde uren en uren en er was nog steeds niets te zien op het scherm. Ik zette de computer uit, deed eerst een zachte en daarna een harde reset, haalde de batterij eruit, niets hielp. Gr@#$%rrrrr! Na een zoektocht op internet las ik dat het helaas een bekend verschijnsel is. Iemand op een Windows 8-forum zei het als volgt: 'the day Microsoft makes something that doesn't suck, is probably the day they start making vacuum cleaners'… Kernachtig. Vraag mij niet wat ik precies deed om de computer weer tot de orde te roepen maar de notebook werkt weer. Daarop besloot ik geen automatische updates meer te accepteren. Sindsdien keerde de rust weer.

Mijn liefje en ik zijn nu druk bezig met de planning van onze reis naar Zuid-Amerika. Het is daarvoor goed weer want de gota fria regeert: het regent hier dagelijks. Dat komt omdat het een uiterst warme zomer was dus het zeewater is veel warmer dan de boventemperatuur en dat botst. We kennen het verschijnsel. Het wordt onze eerste verkenning van dat continent. Met twee notebooks gaat dat goed: ziet zij iets interessants op haar scherm dan zoek ik dat verder uit en vice versa. Zij kiest, ik bekijk, zij boekt, ik kies, zij onderzoekt, samen besluiten we. Zo onderzoeken we landen, provincies, steden, vliegreizen, bussen, treinen, ferries en hotels en maken we keuzen.

Ter voorbereiding wordt er veel over de regio gelezen. Nu ben ik bezig met het boek ‘Something Fierce – Memories of a Revolutionary Daughter’ van de Chileense Carmen Aguirre. Het is de autobiografie van een dochter van revolutionaire ouders, ten tijde van de dicatatuur van Pinochet. Vanwege de activiteiten van haar ouders wordt het gezin op de zwarte lijst geplaatst en moeten zij het land verlaten. Ze wijken uit naar Canada maar besluiten enige tijd later naar Chili terug te keren. Dan vangt een spannende reis door diverse Zuid-Amerikaanse landen aan. Een uiterst geschikt boek, gezien de reisplannen.

Op de boekenstapel liggen diverse reisgidsen alsmede het boek ´Revolutionizing Motherhood: the Mothers of the Plaza de Mayo’ van Marguerite Guzman Bouvard. Sinds 1970 komen deze moeders van verdwenen kinderen -tijdens Argentinië's vuile oorlog onder Videla- elke donderdag samen op dat plein in Buenos Aires. Ook het boek van Michael D’Orso ‘Plundering Paradise: The Hand of Man on the Galapagos Islands’ is voor mij verplichte leesvoer; dat boek beschrijft de keerzijde van het ecotoerisme.

De grote lijnen van onze eigen reis beginnen zich af te tekenen: na enkele weken in een appartement in een leuke wijk van Buenos Aires reizen we naar Montevideo (Uruguay). Daarna keren we naar Argentinië terug om vervolgens over land naar Chili te reizen; dat houdt in dat we over de Andes zullen trekken. Ik verheug mij op de condors in dat gebied. We gaan de grens over en in Chili gaan we vanuit Santiago de omgeving verkennen om daarna naar Ecuador door te vliegen. We slaan Peru over; dat grote en interessante land is goed voor een separate vakantie in de nabije toekomst.

We kwamen onlangs via het web in contact met Rodrigo uit Ecuador die een plaatselijk reisburo heeft. Uit de ervaring in Sulawesi weten we dat het handig is iemand ter plaatse te hebben die mee kan organiseren. Hij boekte voor ons een comfortabele cruise langs de Galapagoseilanden met de Galapagos Odessey. Ik verheug mij op Darwins dierentuin! Hij legde ook onze plaatsen aan boord van de bijzondere tren crucero vast die ons langs vulkanen en steile bergen naar Quito brengt.

Tegen die tijd is het eind februari 2015, hoogstwaarschijnlijk tijd om naar Spanje terug te keren. Reizen is verslavend, ik zei het al vaak.