Do not weep

Een uitbundige oudejaarsavond en een verwachtingsvolle nieuwjaarsdag worden jaarlijks gevolgd door een trieste tweede januaridag. Op deze dag in 2009 overleed mijn beste vriendin Nelly namelijk aan de gevolgen van ongeneeslijke longkanker. Wreed en veel te vroeg. 

Sinds die dag sta ik stil bij haar geboorte- en sterfdag, opdat zij niet wordt vergeten.

Nelly’s rouwkaart toonde een foto die Diederik van haar maakte. Ik vind het een van haar mooiste portretten. Die foto blijft ontroeren, haar zachte blik priemt in mijn hart. De tekst bij de kaart is van Antoine de Saint-Exupéry, auteur van het poetisch-filosofische boek Le petit prince (1943). Het werk werd in 250 talen en dialecten vertaald en behoort tot de drie best verkochte boeken ter wereld. Maîtresse Nelly (!) de Vogüé werd literaire executeur-testamentair en biografe van De Saint-Exupéry na zijn dood.

Onze Nelly koos een van de beroemdste uitspraken uit zijn boek: ‘Dit is mijn geheim, alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.’ Zij bepaalde de foto en de tekst zelf, zoals ze ook haar uitvaart tot in de details regelde.

Het prinsje is als El Principito eveneens bekend in Buenos Aires. Zijn portret en tekst trof ik aan op een muur in onze eigen wijk Palermo. ‘He aquí mi secreto, que no puedo ser más simple… Solo con el corazón se puede ver bien. Lo esencial es invisible a los ojos’.

Ik zag het als een teken aan de wand: Nelly is nooit ver weg, ze reist altijd met mij mee. Ik mis haar nog elke dag.

Do not stand at my grave and weep,

I am not there, I do not sleep.

I am in a thousand winds that blow,

I am the softly falling snow.

I am the gentle showers of rain,

I am the fields of ripening grain.

I am in the morning hush,

I am in the graceful rush

Of beautiful birds in circling flight.

I am the starshine of the night.

I am in the flowers that bloom,

I am in a quiet room.

I am in the birds that sing,

I am in each lovely thing.

Do not stand at my grave and cry,

I am not there. I did not die.

Mary Elizabeth Frye (1905-2004)

Dood is zij pas als ik haar ben vergeten.