Córdoba is een stad met 1.3
miljoen inwoners, prachtige gebouwen, jezuïtische roots en nog veel meer. Een
van de opmerkelijkste dingen is dat er immense rijen wachtenden staan voor
banken en sociale instellingen; soms zijn die wachtrijen honderden meters lang.
Het betreft vooral heel veel ouderen. Ik vroeg aan gids Rodrigo waarom. Mensen halen
hun pensioen of andere financiële steun in persoon op. ‘Hebben ze dan geen
bankrekening?’ Eh.., nee.
We spraken met hem veel over
zijn geboorteland; niet elke vraag vond hij even gemakkelijk maar hij moest
zich tot niets verplicht voelen. Zo was daar onze vraag of Argentinië een
eerste, tweede of derdewereldland is. Hij en zijn vrouw hebben beiden goed
werk, een auto, geld om boodschappen te doen, een gezonde baby en een prettige
woonomgeving. Hij ziet de tekortkomingen van zijn land maar is er trots op
Argentijn te zijn.
In mijn optiek is Argentinië
het alle drie: er is veel armoede, basale voorzieningen zijn niet overal of
niet voor iedereen aanwezig. In bepaalde aspecten doet het land ons denken aan
Nederland van 50 jaar geleden (klassenstrijd, arbeidersverzet, oppermachtige vakbonden,
religie als verbindende factor). Op mijn vraag waarom er geen goed treinenstelsel
is, legde Rodrigo uit dat jaren geleden een deal werd gesloten tussen de
toenmalige president en de vakbondsleider van vrachtwagen- en buschauffeurs. Zij
kwamen overeen dat treinen er niet komen… Tja. Tegelijkertijd is het een van de
meest ontwikkelde landen in Zuid-Amerika. Rodrigo noemde hun satelliet in de
ruimte en de kerncentrales die overal worden gebouwd.
De eerste muurschildering
waarop mijn oog viel in de buurt van het busstation heeft dakloze kinderen als
onderwerp. Overal waar je loopt in deze stad, zie je -radicale- politieke
leuzen, de herinnering aan de vuile oorlog onder Videla (1976-1983) is aanwezig
in de vorm van een archief, een museum en enkele monumenten. Op één bepaalde
plek in de stad was een illegale vrouwengevangenis waar werd gemarteld. Je ziet
foto’s van vrouwen die dat overkwam en het niet overleefden… Die periode is en
blijft een open wond voor velen.
Vandaag bezochten we enkele bijzondere
dorpen in de Sierras Chicas. Een van die dorpen is La Falda, anderhalf uur rijden naar het noordwesten. In het begin
van ons verblijf in Buenos Aires vond ik in een tijdschrift een intrigerend
artikel over Hotel Edén. Het hotel
werd in 1912 eigendom van twee Duitse broers, Walter & Bruno Eichhorn.
Walter en echtgenote Ida waren vrienden van Hitler. Zij hingen het
nazi-gedachtengoed aan en sponsorden de leider in aanloop naar zijn verkiezing.
In juni 2014 blogde ik over
een boek dat ik toentertijd uitlas, getiteld ‘Grey Wolf – The Escape of Adolf
Hitler’ (2011) van de hand van de ervaren en gerespecteerde Engelse
onderzoeksjournalisten Simon Dunstan & Gerrard Williams. Vijf jaar lang
deden ze onderzoek naar de mogelijkheid dat Hitler geen zelfmoord pleegde maar
na de oorlog naar Argentinië ontsnapte en daar vele jaren later op hoge
leeftijd overleed.
Ter voorbereiding op het
bezoek aan La Falda las ik het boekje ‘Eden Hotel – El nacimiento de un pueblo’
(2007) dat ik van Rodrigo leende. Daarin wordt vooral de ontstaansgeschiedenis
van het hotel en het dorp uit de doeken gedaan, met een enkele verwijzing naar
de hechte banden tussen de Eichhorns en Adolf Hitler. In 1937 feliciteerde hij hen
middels een telegram hartelijk met hun zilveren huwelijk.
De familie Eichhorn is heden ten dage
nog steeds eigenaar van het hotel maar het gebouw lijdt aan achterstallig
onderhoud. Men schuwt de publiciteit. Was het een nazinest voor, tijdens en na
de Tweede Wereldoorlog? Er wordt beweerd dat gevluchte nazi’s na de oorlog in
dienst traden van het hotel. Inwoners van La Falda beweren Hitler na de oorlog
regelmatig in hun dorp te hebben gezien. Hotelmedewerkster Catalina Damero beweert hem zelfs meermalen te hebben bediend in
zijn hotelkamer aldaar.
Zelf sluit ik dat geenszins uit (al ben ik geen aanhanger van complottheorieën). Rodrigo was sceptischer: zou de Mossad of de CIA in dat geval geen actie in Argentinië hebben ondernomen? Goed punt. We zullen het nooit zeker weten.
Zelf sluit ik dat geenszins uit (al ben ik geen aanhanger van complottheorieën). Rodrigo was sceptischer: zou de Mossad of de CIA in dat geval geen actie in Argentinië hebben ondernomen? Goed punt. We zullen het nooit zeker weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten