Out with a bang

Gisteren was het vriendin Bernadette’s voorlopig laatste dag in Indonesië en dat heeft zij geweten! Om circa 2 uur 's middags onze tijd kwam op de iPad een melding binnen van een grote aardbeving op Lombok met kracht 7.0 op de magnitudeschaal. We schrokken ons een hoedje. Een week geleden vond daar iets vergelijkbaars plaats en ook die beving had zij op Bali gevoeld. Zelf maakten wij in de tijd dat wij in Bali woonden enkele bevingen mee maar niet van deze kracht.

We vroegen Bernadette terstond of zij in orde was. Zij verbleef in zuid-Bali maar dat ligt niet ver van oosterbuur Lombok. We hadden het bericht nog niet verstuurd of we kregen reacties. Ze dineerde op het moment van de quake in een Italiaans restaurant waar iedereen in paniek naar buiten rende. Ze vond dit een heel nare ervaring, er was veel paniek. We vroegen Elsa en Ketut in het Hoge Noorden vervolgens ook of zij in orde waren. Het duurde tamelijk lang voordat hun reactie kwam: op de brommer hadden ze niets gevoeld. Dat is niet de eerste keer dat wij ons zorgen maken en dat zij onbezorgd verder leven. Het zij zo, ik ben er blij mee.

Op internet zocht ik naar meer informatie. Daar meldde De Telegraaf, zogenaamd de wakkerste krant van Nederland, dat er een aardbeving in het binnenland van Bali had plaatsgevonden, met kracht 7.1. We schrokken ons wederom een hoedje. Dit bericht bleek echter incorrect. Al jarenlang gebruik ik de app Quakefeed op de iPad; die is doorgaans correct en vermeldde Lombok, niet Bali. Deze Nederlandse krant bleek het dus niet bij het juiste einde te hebben. Tien minuten later was het artikel dan ook niet meer op internet te vinden. Onjuiste berichtgeving, foute boel. Dat kun je je als krant niet veroorloven. Het is vakantietijd dus je kunt op je klompen aanvoelen dat er veel Nederlanders in de regio zijn, nog even los van de ex-pats die daar permanent wonen (en waarvan wij er een aantal goed kennen).

We waarschuwden onze reislustige vriendin voor naschokken. Dat bleek geen loze waarschuwing: 4.9, 4.7, 4.3, 5.0 meldde mij app... We spraken af dat we zouden video-appen zodra ze terug was in haar hotel in Canggu. Inmiddels was er ook een tsunami-waarschuwing afgegeven. De Gili-eilanden zouden volgens haar zijn getroffen en er zou schade zijn ontstaan aan het vliegveld van Denpasar, Bali. Wij lazen dat mensen op de luchthaven onder de tafels zaten, een deel van het dak stortte in.

Mijn liefje en ik woonden op Bali toen in maart 2011 de aardbeving (kracht 8.9) in Japan plaatsvond. Er werd destijds een tsunami-waarschuwing afgegeven voor landen aan de Grote Oceaan: Filipijnen, Indonesië, Australië, Nieuw-Zeeland en de westkust van Amerika. Wij waren op weg naar vrienden voor een dineetje. Toen wij aankwamen, stonden zij klaar om de heuvels van Lovina in te vluchten. Wij bleven, zij ook. De volgende dag blogde ik erover (geen blub-blub). 

We overleefden het maar die ervaring maakte ons geen deskundigen.

Bernadette vond vooral de tsunami-waarschuwing eng en dat was begrijpelijk. Toeristen vertrokken uit haar hotel, er was sprake van een paniekerige sfeer. Ze logeerde in een kustplaats, moest ze met haar scooter naar het binnenland rijden? Het is op zo’n moment lastig om op 14.000 kilometer afstand het juiste advies te geven. Vanzelfsprekend hebben we het aller-allerbeste voor met onze beste vriendin maar we zijn heel ver weg en kunnen de lokale situatie onvoldoende inschatten. Rustig en alert blijven is dan het devies. 

Toen wij zelf die ervaring hadden in 2011, luisterden wij naar Australische en lokale tv- en radiokanalen. We vertelden Bernadette dat het beter was de lokale zender Metro, die live uitzendt, te volgen. En ze moest naar de receptie gaan om daar advies te vragen. Daar bleek een procedure klaar te liggen: als een bepaalde sirene klonk, moest iedereen naar het dak. Daarop moest ze vertrouwen. Reizen is verslavend maar het heeft zo zijn keerzijden.

Mijn liefje volgt al meer dan een jaar lang de plaatselijke voorbereidingen voor een heel groot internationeel congres dat in oktober van dit jaar in Bali zal plaatsvinden.  Het Eiland van de Goden laat ons om vele redenen niet los. Het gaat om 12.000 à 15.000 hoog geplaatste personen uit alle windrichtingen die daar bijeen zullen komen voor een meerdaagse vergadering van het Internationale Monetaire Fonds. In de aanloop naar dat evenement test men de noodprocedures, evacuatieroutes, het early warning system en meer van dat alles voortdurend. Op de goden kun je immers niet vertrouwen. De toenmalige gouverneur van Bali (Made Mangu Pastika) beloofde dat hij gasten persoonlijk in veiligheid zou brengen als zich een crisis zou voordoen. Dat zegde hij toe toen de vulkaan Agung uitbarstte. Al heb ik persoonlijk meer vertrouwen in de autoriteiten in het Zuiden dan in het Noorden, ik vroeg mij wel af hoe hij dat zou gaan waarmaken! Die vraag blijft gelden voor de eerder dit jaar nieuw gekozen gouverneur van Bali, I Wayan Koster (PDI-P). We gaan zien hoe dit verloopt. Het is al tijden onrustig in dit deel van de aardkloot...

Inmiddels werd de kracht van de aardbeving in Lombok teruggebracht naar 6.9; dat is nog steeds akelig zwaar. Inmiddels liep het dodental in deze provincie op naar 91. Kasian. Ook de tsunami-waarschuwing werd na anderhalf uur ingetrokken. Er zou een toename in golven zijn geconstateerd van 13 centimeter. Bernadette kon niet slapen, ze appte ons nog om 2 uur 's nachts. Op haar ruim twee maanden durende rondreis door Indonesië kreeg ze persoonlijk te maken met drie aardbevingen. Dat is niet verwonderlijk als je reist langs de Ring van Vuur maar leuk is anders. Die zal ze niet missen. Wij haar onderhoudende en meeslepende wekelijkse nieuwsbrieven wel.